Maandag 9 april 2018

Mooie dag vandaag. We gaan weer ontbijten bij de familie en lopen na de koffie terug via de langere E9 route die ik ook zaterdag al liep. De middag gebruiken we voor wat schoonmaak klusjes, zoals ontkalken van de waterketels (electrische en de gas ketel) en we ruimen de camper op zodat we morgen vroeg kunnen vertrekken. Ook rekenen we af bij de receptie. We hebben genoten van de rust en netheid op deze camping. Voor 17 euro per dag vonden we dat een goede prijs/kwaliteit verhouding.

Rond 18 uur komt Peter ons halen en vanavond gaan we nog een laatste keer eten met z'n allen. Het eten is lekker en de bediening goed, dus dit is een mooie afsluiting van ons weekje samen. Corrie brengt ons terug, zodat we niet in het donker door het gure weer terug hoeven te lopen.

Dinsdagmorgen is een slechte morgen want het regent non stop. Afkoppelen van de stroom en 30 meter snoer opbergen is een natte en koude beleving. Vervolgens gaan we nog even langs de service plaats om alles weer te legen en drinkwater te vullen. Dan rijden we naar het appartement in Odeceixe om voor de laatste keer met z'n allen te ontbijten.

Alles wat nog eet- en drinkbaar is laden we in onze camper, want meenemen in het vliegtuig is geen optie. Rond 12 uur nemen we afscheid van elkaar en gaan ieder weer onze eigen weg.

Vanwege het slechte weer hebben we besloten om Noord Portugal voor een andere keer te bewaren. We gaan richting de warmte in ..... NL. Via slechte, wegen maar mooie routes rijden we 266 km tot Terrugem, wat ca. 30 km voor de Spaanse grens ligt. De regen is langzaam aan wat minder geworden en na een late lunch wordt het zowaar droog. Onze route liep via Odemira naar Beja, een smalle maar schitterende weg. Door de vele regen van de afgelopen weken is alles heel mooi groen en er bloeit van alles. Van Beja pakken we een iets bredere weg naar Evora. Ook een leuk stadje, maar ook te nat om uit te stappen. Net voorbij Evora rijden we via de autobaan dat vlak onze overnachtingsplaats Terrugem. Ook hier veel ruimte en alles aanwezig. Helaas staat er een harde wind en ook de regen komt af en toe met gure vlagen, dus eten we onze laatste avondmaaltijd in Portugal (voor nu) in onze camper.

Woensdag 11 april

Voor we Portugal verlaten komen we eerst nog door het historische stadje Elvas. Hier zien we o.a. een schitterend Aquaduct waar 100 jaar aan gebouwd is. Het is ruim 7 km lang en overbrugt een flinke vallei. We schatten het wel 40 meter hoog. Ook het grootste fort ter wereld, gebouwd naar Hollands voorbeeld, met een lengte van 10 km verdedigingsmuren bevindt zich in Elvas. We maken wat foto's en drinken koffie met uitzicht op het indrukwekkende aquaduct. De koude wind nodigt niet uit tot veel wandelen en ook hier zullen we een uitgebreid bezoek voor een volgende keer bewaren.

We waren precies 30 heerlijke dagen in Portugal en ik zeg bewust "Heerlijk", want ondanks de vele regen vonden we het een fantastisch land. Hopelijk mogen we hier nog vele dagen aan toe voegen in de toekomst. We genoten vooral van de mooie natuur en de vriendelijke mensen.

Via weg EX100 rijden we door mooie landerijen met koeien en vruchtenbomen die in volle bloei staan. Het gaat eerst licht op en neer, maar halverwege komen de heuvels en slingert de weg meer en meer. Ook weer erg mooi. In de verte zien we bergen met sneeuw op de toppen. Vanaf Caceres gaan we via een goede 4 baans weg tot Plasencia. Onderweg steken we de machtige rivier Tego (de Taag) over. Deze ontspringt ten Oosten van Madrid en via een hele rits van stuwmeren komt deze bij Lissabon in zee. In Plasencia nemen we de N110 naar Avila. De weg is verrassend mooi en klimt naar ruim 1.388 meter hoogte. Vervolgens blijven we rond de 1.100 meter op een soort van hoogvlakte, maar aan beide zijden zien we ook weer bergen met sneeuw, waardoor we het idee hebben dat we in een hele brede vallei rijden. We zien besneeuwde velden en bossen met zelfs koeien en kalfjes die gras zoeken onder de sneeuw. De weg is gelukkig droog, maar het heeft hier de afgelopen dagen flink gesneeuwd, dat is wel te zien. De temperatuur was ondanks de koude wind toch nog opgelopen tot 15 graden, maar zakt naar 8 graden boven op de pas.

We passeren een mooi gerestaureerd fort in El Barca de Avila. Hier steken we de rivier over via een prachtig beschilderde brug. Gelukkig is er heel weinig verkeer op de weg. Dat vinden wij altijd fijn, want dan kunnen we lekker rustig rijden zonder dat we iemand ophouden en genieten we zo volop van het landschap waar de weg zo heerlijk doorheen slingert. Er is zelfs een heuse pas waar we via een 30-tal haarspeldbochten met een gangetje van tussen de 10 en 30 km/uur ons omhoog werken. Heerlijk om te doen. De lucht is blauw met jagende wolken, het landschap groen en dit is Genieten met een grote G.

In Avila komen we op een hele grote Parking naast het politiebureau te staan. We kijken uit op de gerestaureerde muren van deze vestingstad. In de avond zijn ze verlicht en we hopen dat het weer morgen wat meewerkt, zodat we een rondje kunnen wandelen in deze stad waar menig camperaar hoog over opgeeft, aldus de commentaren bij de NKC app. NKC staat voor Nederlandse Kampeerauto Club. Zij hebben een uitstekende App waar alle CamperPlaatsen (CP) en alle ACSI campings instaan. Doordat gebruikers hun commentaar en tips achterlaten, inclusief een cijfer, kunnen we zo vooraf bepalen waar we wel en niet willen staan en waar we potje kunnen legen etc. 

Men geeft ook vaak aan waar een goed restaurant of bakker zit. Wat er in de omgeving is te doen en te zien etc. Erg handig en er staan zelfs foto's bij, zodat je een goed beeld krijgt van de CP en omgeving. Het is daardoor tevens een soort reisgids. Op een kaartje zie je heel overzichtelijk waar er CP's of campings op je route liggen. Alles onder een cijfer 6,5 nemen we in principe niet, tenzij we er perse moeten zijn.Voor ons is vooral een rustige nacht, dus weinig verkeer, van belang. Stroom is voor veel mensen zonder zonnepanelen belangrijk, maar voor ons weer minder. Zo scroll ik altijd door de eerste tien commentaren heen en krijg zo een goed beeld van de betreffende CP. Mooi zo'n App. We zijn er erg blij mee en maken er veelvuldig gebruik van.

Donderdag 12 april

Het weer is fris, maar droog en er schijnt zelfs een vriendelijk zonnetje. We maken een leuke wandeling door deze volledig ommuurde stad en wat een muur !! Google maar eens op Avila Spanje, je zult versteld staan van deze goed gerestaureerde stad met z'n geweldig indrukwekkende muren die de stad volledig omringen. Er komen dan ook redelijk wat bussen met toeristen. Het zal hier in de zomer wel druk zijn. De cultuur en geschiedenis liefhebbers kunnen hier wel een paar dagen zoek brengen. Wij houden het na een goed uur voor gezien en lopen terug naar onze CP waar we eerst nog koffie drinken voor we vertrekken. 

Ook vandaag hebben we weer een mooie route uitgezet. Eerst volgen we nog de N110 tot vlak voor El Burgo de Osma. Hier steken we de rivier de Douro over. Het oude dorpje aan de overkant ligt er heel pittoresk bij en voor we de brug oversteken maken we wat foto's. Vanaf hier volgen we de N122 naar Soria. Hier rijden we letterlijk met een boog omheen en nemen dan de kleine weg SO615 tot Yanguas. We komen over een pas van 1454 meter en stoppen weer om wat foto's te maken. Net als gisteren rijden we weer langs besneeuwde velden en bergen. Het uitzicht is fantastisch, maar slechts 8 graden en een koude wind.

We draaien en keren en genieten met een gangetje van 30 km per uur van de geweldige landschappen en bergen om ons heen. Geen stukje is het zelfde. Wat een ruigheid, zo mooi dat we er geen woorden voor vinden. Onze bestemming is Arnedillo, wat op weg LR115 ligt. Helaas zijn ze de prachtige weg die we nu rijden met groot materieel aan het verbreden en rechter aan het maken. Wat zonde en waarvoor ?? We hebben de laatste 60 km misschien 10 auto's gezien !! Zou het hier in de zomer dan zo druk worden ?? 

Gisteren heb ik de coordinaten van de CP in dit dorp ingevoerd en daar kun je altijd blind op vertrouwen. Altijd ?? Niet dus !! Vandaag ga ik ongelooflijk de fout in en leer weer een belangrijke levensles. We volgen de aanwijzingen van onze GPS en omdat ik had gelezen dat het laatste stuk weg stijl omhoog ging, twijfelde ik nauwelijks toen ons navi ons een klein smal weggetje omhoog liet inrijden. Fout !! het werd smaller en smaller met veel te lage takken en ja hoor het liep dood en geen mogelijkheid tot goed keren. Ik probeerde het toch, maar de achterkant kwam vast te zitten op een oplopende zijkant. 

Nadeel van voorwielaandrijving is dat omhoog rijden op gravel of steenslag lastig gaat. Ook hier slipten de wielen door als ik weer recht wilde komen. Na wat getob en en geslip kreeg ik de camper toch weer recht. Nu dus 500 meter achteruit terug via smalle en bochtige weg met overhangende takken. Het was een hele uitdaging, maar met wat krassen op de lak en een flinke deuk in mijn ego waren we weer terug op de doorgaande weg. In het vervolg eerst maar even te voet verkennen. Dat was de les van vandaag !!

Maar waar was nu de camperplaats ? Op een infobord buiten het dorp zien we dat de CP er wel degelijk is. We pakken Google maps erbij en ik lees de recencies in de App nog een keer. Er schijnt een bordje "Autocaravanes" te staan en ja hoor, als we terugrijden zien we een bordje. Inderdaad het gaat in de 1e versnelling flink omhoog, maar na ca. 500 meter staan we op de CP. Hemelsbreed slechts 50 meter van de plaats waar we vast zaten. Onze navi kende het juiste weggetje niet en pakte toen maar het volgende weggetje. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Stom toeval !?

O ja, we hadden vanmiddag ook nog een heerlijke lunch in een klein wegrestaurant in een dorpje van niks, maar het dagmenu was heerlijk. Vissoep vooraf en gestoofd rundvlees met frieten als hoofgerecht. Toetje naar keuze. 3 gangen dus, met een kan rode wijn, een fles prikwater en koffie toe. 11 euro p.p. Een echt werkers restaurant en niets mis mee. Voldaan vervolgden we onze mooie route. 

Dit dorp schijnt bekend te zijn van de gevonden voetsporen van dinosaurissen. Ja ja, als dat maar echt is. In het dorp zie je veel borden met verwijzingen en het is volgens mij een beetje zoals Loch Ness in Schotland. Het is vooral de middenstand die er van profiteert. Daarom zijn er hier zoveel restaurantjes en souvenirswinkels. Maar wie weet klopt het toch wel.

Vrijdag 13 april

Vanmorgen besluiten we om iets buiten het dorp te ontbijten om beter van het uitzicht in de kloof te kunnen genieten. Net na het ontbijt ondekt mijn lief een vale gier op de rotsen naast ons, die zijn vleugels aan het drogen is. tijdens het fotograveren en loeren met de verrekijker, komen er nog een aantal bij. Fascinerend om te zien. 20 minuten lang genieten we van de grote aaseters. Dat was een flinke bonus en in onze beleving veel interessanter dan een paar voetsporen van een lang ver(ge)vlogen dino.

We vervolgen de mooie weg via weg LR115. Het blijft mooi en ook droog en dat laatste is wel bijzonder, want volgens de buienradar zijn we gisteren net voor de grote buien uitgereden en we hoorden vanmorgen op de radio dat ten Noorden van Madrid veel sneeuw is gevallen. Mazzel dus en vandaag wederom geluk met het weer, want we staan nu in het bedevaartsoord Orreaga Roncesvalles op 1057 meter hoogte. Vanaf Pamplona is het wat gaan miezeren, maar inmiddels schijnt de zon weer volop. En dat terwijl volgens de weerberichten we toch veel slechter weer zouden krijgen.

Het weer is Zuid Europa is al weken van slag en iemand vertelde ons dat er een oorzaak voor is, maar ik ben vergeten wat het was. Duidelijk is wel dat er met name in Noord Spanje heel veel water is gevallen. We zien veel landerijen die erg nat zijn en zelfs overstromingen. De rivieren zijn duidelijk omstuimiger dan normaal.

Vanaf de CP waar we nu staan, starten veel wandelaars (Pelgrims) hun tocht naar Santiago de Compostella. Wij bezoeken de mooie kerk en mogen ook naar de Crypte. Niet dat er veel te zien was, maar ach het idee he. We eten een tapa en drinken een bakkie koffie/melk, waarna we nog wat verder rondkijken in dit interessante oord. Het is nu redelijk rustig met lopers, maar dat zal ook met het weer te maken hebben, want de wandelaars die al vanaf verder komen, hebben in de pyreneeen wel veel regen gehad. We hoorden van een van de wandelaars dat veel wandelpaden voor een groot deel onbegaanbaar zijn, waardoor men over de verharde autowegen moet lopen.

Dat verklaart waarom we zoveel wandelaars met rugzakken tegen zijn gekomen de laatste ca. 30 km.

Ook wij moesten vandaag een omweg van ca. 40 km maken, vanwege overstromingen. Dat was bij het plaatsje Peralta op weg NA134. We moesten omdraaien en daardoor kwamen we via Lodosa, Sesma en Allo op de snelweg A12 naar Pamplona. Vanaf hier gingen we de N135 richting Frankrijk. Zo zijn we in 3 dagen door Spanje getrokken en ook hier hebben we enorm genoten van de mooie rustige wegen en de schitterende natuur. We hebben ons geen moment verveeld en roemen de goede kwaliteit wegen in Spanje, kleine stukken uitgezonderd.

Zaterdag 14 april

Gisteravond gingen we een hapje eten in het restaurant waar de pelgrims tegen gereduceerd tarief kunnen eten. Wij namen een menu van 15 euro en een fles Rioja wijn, want dat is de streek waar we vandaag doorheen kwamen. Na het toetje kwamen we nog aan de praat met Pelgrim Richard uit Londen. Aardige man die in 4 weken van hier naar Santiago de C. wil lopen. Het is bijna 800 km zagen we op een bord. 

Wij vertrokken rond 10:30 uur en klommen in de 2e versnelling via vele haarspeldbochten naar de top van deze weg, die volgens onze GPS 1.057 meter was. Daarna was het dalen tot 34 meter in Frankrijk. Jawel, je leest het goed: 34 meter boven zeeniveau !! De meeste grensplaatsen tussen Frankrijk en Spanje liggen in de Pyreneeen op een pas, maar hier was de grens in een dal op slechts ca. 235 meter hoogte. Dat vonden wij bijzonder en had ik nog niet eerder meegemaakt. Daarom waren we ook verrast dat we plotseling in Frankrijk reden. Geen bord, niets dat ons ook maar welkom heette in Frankrijk. Mijn navigatie gaf het wel aan, maar je zit dan toch op een bord of zo te letten. Vroeger moest je wel stoppen, omdat de douane je om je paspoort vroeg, maar die tijden zijn helaas voorbij.

St-Jean Pied de Port was de eerste plaats in Frankrijk en mensen wat een drukte hier. Het was net voor de middag en het stikte van de toeristen, waarvan heel veel wandelaars/pelgrims. Veel schoenen zaken, kleding, souvenirs, horeca etc. Volgens mij zijn die wandelaars big business hier. De hele streek ziet er trouwens heel welvarend uit. Grote en mooie huizen die keurig in de verf zitten. Meestal met donker rood geschilderde kozijnen en deuren. Zal wel een streek dingetje zijn. Ook zie je alle plaatsnamen hier in 2 talen. Frans en een soort Baskisch denken wij.

Wij rijden via de D933 naar Mont de Marsan en vandaar naar Bergerac, altijd via de D933. Voorbij Bergerac nemen we de N21 richting Perigueux. Na ca.12 km slaan we af richting het gehucht Queyssac. Via een smal weggetje en wat kronkelstraatjes komen we bij de afslag naar de CP. Maar de bocht is te scherp naar rechts om in te kunnen draaien, dus rijden we 200 meter door en draaien op een terrein. Vanaf de andere kant lukt het wel en via een heel smal pad met wat kronkels kunnen we net tussen wat huizen door. De CP ligt heel idylisch in dit dal, maar met een grote camper zou ik het niet aanraden om hier heen te komen.

We komen om 19:00 uur aan en staan vlak bij een goed restaurant. Ik loop er heen om te vragen of we er straks kunnen eten. Het ziet er netjes uit binnen en alle tafels zijn chique gedekt, maar helaas zijn ze vol geboekt vanavond. Jammer, misschien morgen, want waarschijnlijk blijven we hier een dag, omdat je hier ook mooie wandelingen kunt maken. Allemaal info uit de NKC App, waar ik gisteren over schreef. Het is nu 23:45 uur en de laatste gasten van het restaurant rijden van de Parking af. Die hebben goed getafeld vanaf 20 uur.

Vandaag reden we 330 km, het was vanmiddag max. 24 graden en voornamelijk zonnig vandaag. Heerlijke dag.

Einde verslag van week 14