Zaterdagmorgen besluiten we om het regenachtige Sevilla te verlaten. Dat geldt ook voor P en J. De regen maakt het vandaag tot een binnenblijf dag. Tegen de tijd dat we afscheid willen nemen, regent het zo hard dat we niet uit de campers durven. John rijdt tot vlak naast ons en via het open raam zwaaien we elkaar een goede reis en tot ziens toe. Zij gaan weer richting huis en wij hebben het plaatsje El Rocio in onze navi gezet. El Rocio is een dorpje ca. 60 km van Sevilla en heeft nog een echte wild west sfeer. Er zijn alleen zandwegen en het is een soort bedevaartdorp met heel veel broederschappen die er allemaal een eigen gebouw bezitten.

Als wij er rond lunchtijd aankomen staat het dorp nog net niet blank, maar de diepe gaten in de zandwegen staan wel vol water. Best spannend om daar door heen te rijden, want het is moeilijk te zien hoe diep het is, tenzij er net een auto aankomt die je laat zien hoe diep deze er doorheen gaat. In de 1e versnelling rijden we heel voorzichtig door het dorp. Wat een aparte sfeer !! je verwacht ieder moment de postkoets, maar het is erg rustig nu. De regen en de middagrust zal er wel de oorzaak van zijn. Wij stoppen in een van de brede straten en maken een kop koffie in de camper. Terwijl we deze nuttigen, komt er een stoet van huifkarren, getrokken door paarden voorbij. Het is wel geen postkoets, maar het lijkt er op.

Aan de overkant eten we een broodje "lomo" en een broodje Kaas. Nou ja broodje !! laat dat "je" er maar af, want het is een stokbrood van dubbele dikte en de lomo zijn flinke plakken vlees, dus honger zit er voorlopig niet meer in. Tijd voor een wandeling. Het weer is redelijk goed geworden en er schijnt zelfs een zonnetje. Heerlijk om rond te lopen door dit bijzondere dorp. Zie de vele foto's.

We blijven staan waar we staan, want het restaurant waar we brood aten lijkt ons wel wat voor vanavond. Officieel mogen we hier niet overnachten, maar volgens de ober is dat geen probleem.

Als we echter rond half acht weer het restaurant betreden, dan wordt ons gezegd dat het toch beter is dat we buiten het dorp parkeren. De politie zou rondrijden en bekeuren. Daar heb ik geen zin in en geef aan dat we dan ook niet blijven eten. Na wat heen en weer gepraat besluiten we op aanwijzing van een van de obers de camper dan maar aan deze kant van de straat te parkeren, zeg maar met de neus tegen het restaurant. Zo gezegd, zo gedaan, maar achteraf hadden we voor een rustige nacht beter naar de camping net buiten het dorp kunnen gaan. Tot half 5 in de morgen hoorden we auto's achter ons doorrijden. Deze komen waarschijnlijk terug van een uitje in 1 van de steden Sevilla of Huelva.