Vrijdag 8 juni 2018

Van Cashel naar Lismore

Zoals ik al eerder schreef, de leidraad van onze Ierland reis is de gekochte route beschrijving met bezienswaardigheden van de NKC, waar ook wij lid van zijn. We pakken eruit wat ons leuk lijkt, maar rijden niet precies de zelfde wegen. Wij hebben geen dure campings nodig en zoeken dus naar goede CP's (Camper Plaatsen). Dat betekent dat we soms een iets andere route rijden.

Via de R639 naar Caher, waar we een mooi kasteel zien. We lopen door de tuinen en genieten van de mooie contouren en omgeving van het kasteel Caher. Dan richting Lismore en via de R668 komen we in het plaatsje Clogheen. Aldaar zien we de ronde heuvels van de Knockmealdown Mountains opdoemen. De weg er naar toe is adembenemend mooi. We rijden door bos en aan de rand staan veel Rododendrons te bloeien. Als we in een bocht komen, die "the Vee" wordt genoemd, gaat de rem erop en zetten we de camper aan de kant. Wat we hier zien is echt een sprookje. Een grote golvende zee van Rododendrons om ons heen, op de berghelling, overal paarsblauwe bloemen in allerlei tinten. Anderen stoppen ook hier en net als wij maakt iedereen foto's van dit bijzondere levende schilderij.

We maken een kop koffie en kleden ons daarna om voor een wandeling. Op mijn GPS zie ik dat we een mooie rondwandeling van ca. 1,5 uur kunnen maken. We klimmen een paar honderd meter stevig omhoog door een haag van bloeiende, jawel: Rododendrons. Boven gekomen zien we een prachtig meer met de passende naam "Blackwater lake". Wat een idylisch plaatje. In de verte zien we de lange helling waar wij later ook omhoog zullen rijden. Ook daar zien we auto's stilstaan en genieten van het uitzicht. Ik ga verder niet proberen te beschrijven hoe mooi deze wandeling was, want daar kan ik waarschijnlijk toch niet de juiste woorden voor vinden. De foto's moeten het woord maar doen !!

En inderdaad op de helling aan de andere kant van de vallei stoppen we ook nog een paar keer om het uitzicht in ons op te zuigen. Diep onder de indruk van zoveel schoonheid dalen we af naar Lismore, waar ons nog een kasteel wacht. Het Lismore Castel is prive bezit en is niet toegangkelijk voor bezoekers. Wij vinden dat niet erg, want kastelen zijn vaak veel indrukwekkender aan de buitenkant dan binnen. Mijn persoonlijke motto is: "heb je 1 kasteel gezien van binnen, dan heb je ze allemaal gezien". Gelukkig zijn de tuinen wel te bezoeken, na betaling van 8 euro p.p. mogen we naar binnen. Vooral mijn lief gaat helemaal los met haar camera. Na een goed half uur drinken we een kop thee met wat lekkers erbij. Het weer is ook vandaag weer heerlijk, dus drinken we onze thee lekker in de mooie tuin, tussen de al de bloemen en planten. Ik moet toegeven, het zijn hele mooie en goed aangelegde tuinen.

Er is een boventuin en een beneden tuin, beiden zeer de moeit waard met steeds de indrukwekkende contouren van het kasteel op de achtergrond.

Voldaan lopen we rond 17:30 uur terug naar onze camper op de parking van de kasteeltuinen. Er staat nog een engelse camper en ik loop even langs om te vragen of ze toevallig weten of we hier mogen overnachten. Het blijkt dat ze het hebben gevraagd aan iemand van het kasteel en blijven ook staan. Wij staan naast een kinderspeeltuin. We genieten van de gezellige atmosfeer en de vrolijke kindergeluidjes, maar helaas zou dat later in de avond een stuk minder worden. Wat oudere kinderen bleven tot 3 uur vannacht, soms luid lallend, ons uit de slaap houden. Ik heb rond 01:00 uur oordopjes ingedaan en ben toen al snel in slaap gevallen, maar lief heeft dus tot 03:00 uur wakker gelegen. Jammer, maar dat hoort er dus ook bij, blijkbaar.